Ο κυπραίος εν αμπάλατος

Μετά από όριμη σκέψη τζιαι προβληματισμό, εκατέληξα στο γεγονός πως ο Κυπραίος, εν αμπάλατος.

"Ε σιγά ρε, ανακάλυψες την ταχινόπιτα", θα μου πείτε.

Ε okay ρε κουμπάρε μου. Εν τζιαι είμαι δαμαί για να σας το διατυμπανίνσω. Απλά, είπα να κάμω ένα blog, το οποίο θα είναι το επίσημο τέλοσπαντων των αμπάλατων. Να γράφω τους αμπάλατους που θωρώ καθημερινά, ή ακόμα τζιαι τις αμπαλατοσίνες που κάμνω.

Ε ναι, κάμνω τζιαι γω αμπαλατοσίνες. Κάμνεις τζιαι συ, κάμνουμεν ούλλοι. Έχουμεν το στο αίμα μας. Μέσα στο DNA μας. Αμπάλατοι είμαστε τζι εμείς που λαλούμε τζιαι πιστέφκουμε πως είμαστε διαφορετικοί που τους υπόλοιπους Κυπραίους, διότι νομίζουμε πάντα ούλλοι μας πως είμαστε η εξαίρεση (ναι ολάν σιγά).

Τζι έχει τζαι άτομα που μπορεί να συμφωνήσουν μαζί μου, ή να διαφωνίσουν, αλλά πάλε, αλλάσει τίποτε; Είμαστε σαν την παροιμία "Shύλλον πλύνεις, shύλλον λούσεις, πάλε shυλλιές μυρίζει".

Η μόνη διαφορά μας με τους υπόλοιπους αμπάλατους είναι ότι εμείς είμαστε τεχνολογικά ανεπτυγμένοι αμπάλατοι!

Ετσέκαρα το τζιαι στο κυπριακό λεξικό, ενώ πρόσφατα έμαθα τζιαι την αγγλική του ερμηνεία. "Unbalanced". Ως γεγονός, είμαστε άτομα που εν μπορούμε να "μπαλανσάρουμε". Εν βρίσκεται η ίσια μας...